Van levendig naar saai,

Het leven in de stad is vaak druk, hectisch en je hebt er bijna geen plek waar het rustig is en je geen auto’s of treinen voorbij hoort razen. Door al deze drukte bedenken mensen vaak dat ze naar een dorp willen verhuizen, daar willen genieten van de rust en de natuur. Je hoort de vogeltjes duidelijk fluiten, de wind hoor je door de bomen heen ruizen maar dan is daar het moment. Het moment dat je je eigen verveelt en bedenkt dat je wel ‘even’ naar het centrum kan gaan, wat nu geen even meer is. In de stad deed je er op de fiets vijf minuten over maar nu in een dorp duur je er met de auto wel twintig minuten over, wat dus duidelijk geen ‘even naar het centrum’ meer is. Dit is mij dus ook overkomen, mijn ouders wouden verhuizen van uit de stad naar een dorp en geloof mij, dag en nacht verschil. Het dorpsleven hier is saai, afschuwelijk en verschrikkelijk (natuurlijk geheel naar mijn mening). Ik mis het gevoel om even snel op mijn fiets, genaamd Berta (het is een koeien fiets vandaar en hoe toepasselijk een koeien fiets in een dorp) naar het centrum te fietsen om even snel een winkel binnen te springen. Maar helaas gaat dat niet meer, omdat ik hier in dit verschrikkelijk saai dorp vast zit. Even snel lang een vriendin? Nee, ho maar je moet eerst een halfuur door weer en wind fietsen om bij een vriendin te zijn. Maar gelukkig heb ik mijn eigen mening en mijn eigen beslissingen waardoor ik later als ik oud genoeg ben weer heerlijk in de drukke, levendige stad te wonen. 

Rust,

Soms dan zijn er van die dagen dat je even geen zin hebt in alles, dat je even van de aardbodem wilt verdwijnen. Je hebt nergens zin in, wil geen actie ondernemen en blijft het liefst de hele dag in bed liggen om een boek te lezen om je eigen van de wereld af te sluiten. Iedereen heeft wel eens zo’n dag en dat is maar goed ook. Je hebt het namelijk allemaal wel eens nodig om écht tot jezelf te komen en om dan ook echt tot rust te komen. En hoe gaat dat beter dan je voor een dag te laten verdwijnen van de aardbodem? Heerlijk de tijd aan alleen je eigen geven en proberen om niet aan school, werk of welke problemen je dan ook hebt te denken. Natuurlijk is dat lastiger gezegd dan gedaan want je kan niet zomaar even je gedachten uit schakelen, maar probeer het wel. Iedereen heeft een keer zijn of haar rust nodig om er daarna weer vol tegen aan te kunnen. 

Vriendschap,

Het ene moment zit je nog met je vriendinnen gezellig met elkaar te kletsen onder het genot van een cupcake en een beker thee, en het volgende moment is dit opeens verdwenen. Vroeg of laat worden de meeste vriendschappen wel gescheiden, met uitzondering van enkele vriendschappen. Wees trots als je bij deze uitzondering hoort, vecht voor deze vriendschap en bewaak het goed en koester het vooral. Het is namelijk zeldzaam om een goede vriend of vriendin te vinden waar je écht alles mee kan delen, die jou grootste geheimen kent en jou geheimen nooit zal door vertellen en waar je altijd mee bevriend zal blijven. Vriendschap bestaat natuurlijk niet alleen uit geheimen, je laat ook samen jullie tranen vloeien of het nou van verdriet is of van blijdschap je leeft met elkaar mee. Je deelt gelukkige moment die je hebt meegemaakt met elkaar en lachen samen om de dingen die jullie aan het lachen maken. Het moment dat je dierbare huisdier komt te overlijden en je vriendin gelijk naar je toe komt om je te troosten en samen leuke herinneringen op halen over de vrolijke hond, die er niet meer is in levende lijven maar dat je vriendin je op het hart drukt dat de hond altijd in je hart zal voortleven. Dat jullie elkaar tegelijk je excuses aan willen bieden, door die kleine ruzie over die leuke jongen die zij helemaal geweldig vind en jij niet. Maar zo zijn er natuurlijk nog vele andere dingen in een goede vriendschap. Ik vraag jullie nu om een gunst, of je deze gunst aan neemt of niet de keuze is geheel aan jezelf. Als je een goede vriendschap hebt met een jongen of een meisje, het maakt niet uit, bewaak deze dan alsjeblieft goed. Probeer te genieten van de ups, en kom samen weer omhoog van de downs. Probeer het alsjeblieft echt te verwezenlijken om een vriendschap te hebben tot het eind. 

Tijd,

Op het ene moment heb je zeeën van tijd en weet je niet wat je met al die tijd aan moet en op het andere moment heb je geen tijd en kom je zelfs te kort. Te tijd staat je of tegen of het gunt je het geluk. Zo heeft de tijd mij deze afgelopen week totaal geen geluk geschonken zoals jullie misschien vast  hebben gemerkt. Ik was de hele week bijna iedere dag, gemiddeld wel elf uur van huis weg en dat sloopt je, nouja ieder geval het sloopt mij. Ik kwam thuis, at, keek even televisie en om half negen lag ik alweer met mijn hoofd op mijn heerlijk zachte donzige kussen met mijn ogen gesloten. Ik had geen tijd meer om te socalizen, mijn blog bij te houden en om ook maar leuke dingen te doen en door alle drukte ben ik tot mijn spijt en verdriet ook nog eens de collectie van Versace voor H&M vergeten waardoor ik helemaal niets heb kunnen bemachtigen! Ik vind het echt heel jammer dat ik niks van de collectie heb kunnen kopen maar eerlijk is eerlijk, ik heb toch weer mooi geld bespaard erop! Maar nu verder over hoe ik mij eigen voelde deze week en dat was dus gewoon ronduit kut. Mijn energie was op, weg, gewoon helemaal verdwenen. Maar natuurlijk is er altijd een lichtpunt in het duister, het weekend én dat het op school nu veel rustiger word en ik voor alles weer tijd heb! Binnenkort kunnen jullie dus gewoon weer regelmatig een stukje verwachten. 

Dierenleed,

Dieren, ik hou van dieren zoals een groot deel van de bevolking. Ze geven liefde, er is altijd iemand die op je wacht als je thuis komt en komen heerlijk knus bij je liggen. Bijna niemand zou het in zijn of haar hoofd halen of er ook maar een seconde aan denken om een dier iets aan te doen maar zoals ik al zij, bijna niemand. Ik verafschuw de mensen die dieren pijn doen, ze mishandelen en ze pijnlijk laten sterven. Ik kan wel janken bij de gedachten dat er nu op verschillende plekken in de wereld een dier word mishandeld. Je moet wel heel gestoord zijn als je zoiets kan doen als je in de lieve ogen van een dier kijkt, die je smekend aankijken om ze niets aan te doen en je hand langs een donzige vacht gaat dat de dieren warm houd. Je moet wel heel gewelddadig, moordlustig, gestoord, gevoelloos en vooral een monster zijn als je dan alsnog de dieren iets kan aandoen. Dieren zijn vaak nog kwetsbaarder dan een mens, en sommige mensen kunnen al niet veel hebben laat staan dan een dier… Wie niet goed is voor een dier, is niet goed voor een mens. 

Het gevoel van een boek,

De koude kille wind waait stevig langs mijn inmiddels rode wangen, terwijl ik er met mijn hoofd niet bij ben. Ik denk aan het boek dat ik vandaag uit wil lezen, het boek waar ik zo in kan weg zinken en dat ik nu inmiddels al uit heb. Ik kan genieten van een boek waarbij ik mij eigen helemaal in kan leven en heerlijk onderuit kan zitten  op onze chesterfield stoel. Het gladde leer, met de knopen in mijn rug en de bolle zitting met daarvoor precies zoals de stoel een voetenbankje en die allebei langs de open haard staan. Het geeft mij het gevoel samen met een goed boek alsof ik in een wereld bibliotheek zit terwijl er geen een boek in de huiskamer staat of ligt, op het boek na dat ik op dat moment in mijn handen heb. Dagen, uren, weken, ik kan al mijn vrije tijd aan een boek besteden zolang ik er maar zin in heb en het gevoel heb ‘ja, nu kan ik echt genieten’. Anders begin ik er niet aan, dan heb ik het gevoel dat ik een boek als verplichting en met moeite wil lezen terwijl het voor mijn plezier en tijdverdrijf is. Nee, dan wacht ik liever dat ik het genietende gevoel heb, het gevoel dat mij naar een boek doet verlangen. Het verlangen om een boek in mijn handen te hebben, om heerlijk op de chesterfield stoel naast de openhaard te zitten en vooral om naar een andere wereld te kunnen. 

Winkel frustratie,

Ik frustreer mij eigen om de collecties van bijna álle kleding winkels. Ik zet een stap in een winkel en ik kom meestal al gelijk tot de ontdekking of er iets binnen hangt wat mij bevalt of juist niet, en tegenwoordig in het speciaal. Haast alle winkels hebben dezelfde oerlelijke kleding en het is voor mij dan ook een hele opgave om ook maar iets moois te vinden. Mijn frustratie word alleen maar meer aangewakkerd nu ik naar de nieuwe artikelen kijk die in de online shop zijn beland van een welbekende modeketen waar 99% van de bevolking wel binnen loopt en godverdomme wat een oerlelijke dingen. Het lijkt wel alsof ze gordijnen uit een kinderkamer hebben geplukt en daar kleding van hebben gemaakt. Kom op, wie draagt er nu deze oerlelijke dingen? Maar oke, het is natuurlijk niet alleen bij deze winkel dat heb ik dus ook bij meerder ‘budget winkels’ waardoor ik nu dus eigenlijk gedwongen ben om naar de duurdere winkels te gaan omdat ze daar eerder mijn smaak qua kleding hebben en dat ook nog niet eens altijd! Door dit soort dingen kom ik zo chagrijnig als … weet ik veel wat de stad uit zonder ook maar iets te kopen en als ik met legen handen thuis kom maakt mij dat al chagrijnig, dus dan ben ik dubbel zo chagrijnig. 

Het weer is geen weer meer,

Het is alweer enige tijd geleden dat ik ook maar op mijn blog heb gezeten, maar met zeeën van tijd vond ik dat het er toch maar weer van moest komen. Maar natuurlijk heb ik het ook weer druk gehad met het o zo bekende school probleem en het vele leuke dingen doen. En na dit alles heb ik wel een aantal dagen vrij verdiend en dat heb ik dan ook! Ik voel jullie jaloezie al ten boven komen… Nee oke, dat van de jaloezie is een grapje. Weet je, de herfst naar de winter schakeling heb ik altijd mooi gevonden alleen is het nu helemaal verneukt. Herfst is geen herfst meer, winter is geen winter meer, lente is geen lente meer en zomer is geen zomer meer. Ik kon en kan nog steeds altijd zo genieten van de kleurveranderingen van de bladeren van groen naar bruin, rood, geel en oranje. Maar dit gebeurt nu gewoon allemaal veel te laat. Ik zie in de omgeving hier nog gewoon zo ontzettend veel bomen met groene bladeren (terwijl normaal de bladeren eigenlijk al groten deels op de grond horen te liggen) en dat hoort zo helemaal niet te zijn. Nouja, het weer… dat kan voor mij dus altijd een gespreksonderwerp zijn want daar heb ik altijd over te klagen. Maar ach, wie niet?